ในโลกของการเพาะกาย เราสามารถเปลี่ยนโครงสร้างเราได้เป็นว่าเล่น เราเรียกโครงสร้างใหม่ตามหลักวิทยาศาสตร์ โดยเราจะเอาโครงสร้างหลักขึ้นก่อน ยกตัวอย่างเช่น คริส ดิกเกอสัน (รูปซ้ายบน) คริส เป็นเอ็นโดมอร์ฟมาก่อน ต่อมาเมื่อเขาเริ่มเพาะกาย ร่างกายเขาได้ปรับตัวเข้าสู่เมโซมอร์ฟ เราจึงเรียกเขาว่า โครงสร้างแบบ กึ่งเอ็นโด - กึ่งเมโซมอร์ฟ

เรามีตัวอย่างลูกผสมนี้ในวงการเพาะกายมากมาย ส่วนที่จะเป็นเมโซมอร์ฟบริสุทธิ์นั้นมีน้อยมากๆ ดังนั้น หากคุณไม่ได้เกิดมาเป็นเมโซมอร์ฟ ก็อย่าได้ท้อใจเลย สู้เอาเวลานั้นมาเปลี่ยนโครงสร้างให้เป็นเมโซมอร์ฟไม่ดีกว่าหรือ ส่วนโครงสร้างพื้นฐานที่เป็นเอ็นโดนั้น อาจส่งผลให้เราบ้าง อย่างเช่นการเพิ่มน้ำหนักตัวยังรวดเร็วอยู่หากไม่ระวัง แต่อย่างไรก็ตาม หากเข้มงวดจริงๆ สิ่งเหล่านี้ก็ไม่ใช่ปัญหา

(รูปขวาบน)ทิม เบลค์แนป มิสเตอร์อเมริกา ปี 2524 มีโครงสร้างแบบกึ่งเอ็นโด - กึ่งเมโซมอร์ฟ จะมีปัญหาเรื่องน้ำหนักตัวเพิ่มง่าย เพราะพื้นฐานของเขา คือเอ็นโดมอร์ฟนั่นเอง ดังในรูปด้านซ้ายนี้ เป็นช่วงนอกฤดูแข่งขันของเขา ซึ่งมีน้ำหนักตัวถึง 228 ปอนด์ (103.6 กก.)

(รูปซ้ายล่าง)ในรูปด้านขวานี้ ถ่ายเพียงสามอาทิตย์ นับจากชนะการประกวด รูปนี้แสดงให้เห็นว่า ด้วยการฝึกอย่างเข้มงวด และดูแลโภชนาการที่ดี ทิม ก็สามารถมา เปลี่ยนรูปร่าง ให้พร้อมแข่งขันได้ ในน้ำหนักตัว 196 ปอนด์ (89 กก.)

คำพูดของ webmaster - ท่ามกลางกระแสวิพากย์วิจารณ์ว่า นักเพาะกายในปัจจุบันนี้ ต่างใช้สารกระตุ้นสเตอรอยด์ จึงมีมัดกล้ามสวยงามนั้น แม้ว่าความจริงจะไม่เป็นเช่นนั้น แต่หากพิสูจน์ให้เพื่อนสมาชิกเห็นได้ ก็จะเป็นการดีกว่า ดังนั้นผม จึงเลือกแปลบทความ ของนักเพาะกายสมัยเมื่อเกือบ 30 ปีที่แล้ว เพื่อให้เห็นว่าในสมัยที่ยังไม่มีสเตอรอยด์ เขาก็สามารถเปลี่ยนแปลงโครงสร้างร่างกายได้จริงๆ ซึ่งรูปทั้งหมดก็ได้ประจักษ์ต่อสายตาเพื่อนสมาชิกแล้วนะครับ ดังนั้น ขอให้เลิกความเคลือบแคลงนั้นเสีย ใครจะใช้สเตอรอยด์หรือไม่ ก็เป็นเรื่องของเขา ขอเพียงแต่เราตั้งใจจริง เราก็จะประสบความสำเร็จครับ